Dziękuję

Wiem, że to mało jest, ale chcę dziś powiedzieć całemu światu, że jesteś dla mnie gigantem. Tu na ziemi jesteś szefem moich wszystkich szefów. Dobrze by było, gdyby każdy miał takiego szefa. Twoja pokora, Twoje zapomnienie o sobie, Twoja troska o dobro Kościoła. Ta lekcja zostanie i będzie we mnie pracować pewnie do końca życia. Dziękuję za wszystko. Kocham Cię.

Drodzy przyjaciele! Bóg kieruje Kościołem, zawsze go wspiera, a w szczególności w najtrudniejszych chwilach. Nigdy nie możemy stracić tej perspektywy wiary, która jest jedyną prawdziwą perspektywą drogi Kościoła i świata. W naszym sercu, w sercu każdego z was niech będzie zawsze radosna pewność, że Pan jest obok, nigdy nas nie opuszcza, jest blisko nas i ogarnia nas swoja miłością. Dziękuję! (słowa kończące ostatnią katechezę pontyfikatu)