Od jakiegoś czasu chodzi za mną ten kawałek i odczepić się nie chce. Z dedykacją dla wszystkich, którzy przechodzą może teraz jakieś trudne chwile. „Let hope rise”…
Po co ten blog? Bo już niedługo ruszamy z blogami na DEON.pl. I chciałbym żebyś do nas dołączył. Czyli zapraszam. Pomysł jest związany z Rokiem Wiary. Chcemy oddać głos wszystkim, którym zależy na Kościele. Bo przecież bez słuchania się…
Redaktor naczelny DEON.pl, jeden z inicjatorów ruchu społecznego Zupa na Plantach, autor książek z ks. Janem Kaczkowskim i s. Małgorzatą Chmielewską. Jesteś na moim prywatnym blogu. Rozgość się śmiało.
Wraz z grupą przyjaciół staramy się pomagać osobom w kryzysie bezdomności. Wszystkie informacje o naszych bieżących działaniach znajdziesz tutaj.
MOJA NAJNOWSZA KSIĄŻKA:
FACEBOOK:
Wczoraj rano przeczytałem słowa, które mocno mnie poruszyły i na nowo dodały zapału. Więc jeśli masz tak, że minęło kilka dni od świąt, a u ciebie już załamka, bo miało być tak pięknie, bo przecież to miały być TE święta, bo w końcu miałeś zaufać i iść za Nim, a wyszło jak zawsze, to zatrzymaj się na chwilę i je przeczytaj. Może są też dla ciebie.
«Pan Jezus powołał św. Piotra, gdy ten miał najprawdopodobniej najgorszy dzień w życiu. Chłop siedział rano po nieprzespanej nocy przy łódce i miał zero złowionych ryb. Miał zapewne poczucie, że jego życie to jedna wielka porażka, nie idzie mu w robocie, nie ma kasy, a w domu teściowa w gorączce. "Ja się chyba zabiję" - mógł pomyśleć. Tego dnia przychodzi do niego Jezus i mówi: "Piotrek, wiem, że jesteś rybakiem, ale ja bym cię chciał zrobić rybakiem ludzi, ja bym chciał, żebyś poszedł na cały świat i wszystkich ludzi zagarnął w sieć". To posłanie uratowało Piotra.
Bóg każdego z nas chce posłać, ale większość z nas mówi: "Nie dziś, muszę coś naprawić, może jak będzie lepiej. Muszę się najpierw trochę uratować". Pan Jezus mówi: "Ja cię uratuję tym, że cię poślę. Ja cię naprawię tym, że zaczniesz ze Mną chodzić, naprawię cię tym, do czego cię poślę". Posłanie nie jest dla ludzi gotowych, bo Bóg nie wybiera doskonałych, ale udoskonala wybranych».
/Adam Szustak OP na spotkaniu "Posłani"/
Od niedzieli zostałem zalany wiadomościami mniej więcej takiej treści: "Czemu nie piszesz nic o zamachach na Sri Lance? Jak się paliła katedra Notre-Dame to od razu komentowałeś!".
Po pierwsze do tej pory nie komentowałem tej tragedii nie dlatego, że jest mi to obojętne albo chcę ukrywać fakty niepasujące do mojej wizji świata. Nie pisałem nic dlatego, że kiedy w tak tragicznych okolicznościach giną moi bracia chrześcijanie, to głęboko w sercu czuję, że najwłaściwszą reakcją jest milczenie i modlitwa.
Po drugie nie widzę analogii między dwoma sytuacjami. W Paryżu palił się (piękny i ważny), ale wciąż tylko budynek, mury. Na Sri Lance zamordowano ludzi.
Po trzecie w takich sytuacjach często pojawiają się pochopne oskarżenia. Dlatego wolę spokojnie poczekać i nie nakręcać spirali nienawiści opartej na uprzedzeniach i stereotypach.
Nienawiść nie zna religii. Nienawiść jest w sercach chorych i biednych ludzi.
Jak odpowiadać na takie tragedie? Ja chcę reagować tak, jak imam Nader Akkad z Turynu.
"W Niedzielę Wielkanocną, który jest dniem radości i modlitwy dla wspólnot chrześcijańskich na świecie, terrorystyczna grupa podłych zbrodniarzy, pragnąc odebrać naszym chrześcijańskim braciom radość i szczęście tego świętego dnia, dokonała zamachów w kilku kościołach i hotelach stolicy Colombo na Sri Lance, powodując setki ofiar śmiertelnych i rannych.
Wyrażam mój ogromny ból i moją bliskość z Kościołem chrześcijańskim na Sri Lance i z naszymi chrześcijańskim braćmi w ich Wielkanocy i Pasji zamienionej w żałobę i ból z powodu terroryzmu.
Wspólnie jako chrześcijanie i muzułmanie, umacniając jeszcze silniej naszą jedność i braterstwo przeciwko wszelkim ideologiom nienawiści i terroru, możemy pokonać terroryzm, który dąży do tego, aby nas wzajemnie oddalić i podzielić.
Łączę się z wami w modlitwie i powierzam Panu dusze tragicznie zabitych chrześcijańskich męczenników. Modlę się za rannych i wszystkich, którzy cierpią razem z Wami".
I jeszcze na koniec - jestem głęboko przekonany, że razem z nimi był tam Chrystus. Był w ich spotkaniu, w ich modlitwie, w ich przerażeniu i cierpieniu. Bo On taki właśnie jest. Jednoczy się i jest najbliżej każdego cierpiącego. To jest przedziwna nadzieja płynąca z tajemnicy krzyża, o której dopiero co przypominaliśmy sobie w Kościele. Niepojęta nadzieja, która rozpala światło nawet w największych ciemnościach.
Dla wielu z nas największym "problemem" po świętach jest to, że się za bardzo przejedliśmy i teraz się zastanawiamy czy iść na basen, czy na siłkę, czy pobiegać, żeby zrzucić zbędne kalorie.
Albo mój problem w tym roku był taki, że kilka miesięcy temu przestałem jeść mięso i to były moje pierwsze święta bezmięsne, no więc musiałem tłumaczyć, dlaczego nie jem, co mną motywuje itd.
Ale są ludzie, którzy naprawdę nie tylko od święta, ale na co dzień, nie mają czego jeść.
Właśnie dla nich działamy w tych dniach.
Potrzebne Resztki 2019 - to dla Krakowa. Do punktów podanych w wydarzeniu można dziś i jutro przynosić jedzenie, które zostało nam po świętach. A we środę popołudniu przyjść na Planty i spotkać się przy wspólnym posiłku z wykluczonymi.
Podzielmy się - to dla całej Polski. Na stronie podzielmysie.pl znajdziesz informacje o tym, jak możesz przekazać jedzenie potrzebującym nawet jeśli nie masz jak go przetransportować.
***
Banki Żywności szacują, że w okresie świąt w koszach na śmieci ląduje o około 30 proc. więcej jedzenia niż w innych miesiącach. Przeciętny Polak wyrzuca w miesiącu żywność wartą około 50 złotych.
Nie mamy złej woli. Raczej nie umiemy ekonomicznie zarządzać domową kuchnią. Z resztek, które zostają nam po posiłkach, nadal można przygotować wartościowe dania. Mimo to resztki lądują w śmietnikach.
Nie możemy godzić się na to, że podczas gdy my wyrzucamy resztki na śmietnik, innych nie stać na proste śniadanie.